Treść
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie (Mt 24,42).
- Rok kalendarzowy — to rok świecki, rok, który mierzy czas od 1 stycznia do 31 grudnia. W ciągu tego roku obracamy się z Ziemią wokół Słońca.
- Rok liturgiczny — to rok Boży, rok, w czasie którego stale obracamy się wokół Pana Jezusa i Jego tajemnic.
W Adwencie czekamy na święta Bożego Narodzenia i na koniec świata, na przyjście Pana Jezusa. Okres oczekiwania na Boga to chyba najpiękniejszy czas w życiu: czas tęsknoty za Panem Bogiem. Wszyscy tęsknimy za Nim, wierzący i niewierzący. Człowiek niewierzący, jeśli pragnie miłości prawdziwej, dobrej sprawy — też nieświadomie tęskni za Bogiem.
Cokolwiek nas spotyka, jest zawsze od Pana Jezusa.
Jest to świadomość Adwentu, jaki się nigdy nie kończy. Całe nasze życie jest Adwentem. Jest ciągłym czekaniem na przyjście Jezusa. Dobrze o tym pamiętać: w każdej chwili mogę z Nim się spotkać. Jak często Go odrzucamy, zamykamy oczy, usypiamy, a On stale przychodzi, stale puka do drzwi, stale ma jakieś życzenie: nie bądź egoistą, nie myśl tylko o sobie, oczyść swoje serce.
Czekanie
Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem
o swym panu myśli
i rwie się do niego
na dwóch łapach czeka
pan dla niego podwórzem łąką lasem domem
oczami za nim biegnie
i tęskni ogonem
pocałuj go w łapę
bo uczy jak na Boga czekać
---
ks. Jan Twardowski (1915-2006), ksiądz i poeta