MARYJA MATKĄ I KRÓLOWĄ POLSKI

Treść

Kazanie ks. proboszcza 
3 maja 2024 r.
 

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

     Obchodzimy dzisiaj przepiękną, patriotyczną Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski. Jednocześnie wspominamy kolejną Rocznicę uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja. Warto więc jeszcze raz postawić przynajmniej dwa pytania: dlaczego Maryję nazywamy Matką i Królową naszej Ojczyzny, oraz gdzie i w jaki sposób my Polacy oddajemy cześć Maryi, jako Matce i Królowej...

     Przywołajmy na chwilę znaną nam biblijną scenę z Wielkiego Piątku, gdy Jezus umierał na krzyżu. Możemy ją nawet nazwać spotkaniem Jezusa z Maryją i Janem pod krzyżem. Wiemy dobrze, że Maryja jest naszą najlepszą Matką. Troszczy się o każdego z nas. O wszystkich naszych problemach mówi Jezusowi i prosi, by On nam pomagał. Maryja zawsze też wspierała Jezusa. I właśnie… Gdy Jezus umierał na krzyżu, nie było przy Nim tych, którym przywrócił zdrowie, którym wyświadczał dobro. Uciekli również Jego uczniowie. Została tylko Maryja oraz najmłodszy z uczniów – Jan. Jezus, widząc swoją Matkę i ukochanego ucznia, w słowach „Oto Matka Twoja” wskazał Janowi, że od tego momentu Maryja będzie matką, nie tylko jego, ale wszystkich ludzi.

     W naszej ojczyźnie jest wiele miejsc, w których w szczególny sposób wraz z Maryją oddajemy cześć dobremu Bogu. W Polsce najbardziej znane są: Jasna Góra, Licheń, Gietrzwałd, Limanowa i Święta Lipka, gdzie znajdują się Jej obrazy lub figury. Czym jest Sanktuarium? To miejsce lub kościoół w których ludzie modlą się wraz z Maryją przy Jej obrazie lub figurze. Sanktuarium, które odegrało największą rolę w dziejach narodu polskiego, to Jasna Góra, nazywana często duchową stolicą Polski. Była zawsze miejscem, gdzie Polacy spotykali się ze swoją Matką. Tam czuli się wolni nawet wtedy, gdy Polska była w niewoli.

Bracia i Siostry!  Posłuchajmy następującego opowiadani:

Na Jasną Górę przyjechała babcia z wnuczką. Będąc w kaplicy cudownego obrazu wnuczka pyta:

– Babciu, dlaczego na obrazie Maryi są takie rysy?
– Posłuchaj Kasiu – powiedziała babcia – To długa, ale piękna historia. Kiedyś do klasztoru włamali się źli ludzie i ukradli obraz. Włożyli go na wóz i chcieli uciec. Przerazili się, gdy konie nie mogły ruszyć z miejsca. Ze złości pocięli szablą obraz z wizerunkiem Maryi i wyrzucili. Bardzo zniszczony obraz wrócił do klasztoru. Król Polski zajął się jego odnowieniem. Zadanie to powierzył znakomitym malarzom. Ci jednak w żaden sposób nie mogli zamalować rys spowodowanych cięciem szabli. I tak nawet dzisiaj możemy je oglądać. A następnie babcia powiedziała:

– Popatrz jeszcze raz na twarz Maryi, na jej oczy. Ma oczy jak najlepsza mama. Patrzy z zatroskaniem na wszystkich ludzi, a szczególnie na tych, którzy się modlą razem z Nią. Polacy bardzo polubili tę twarz Maryi. Wiedzieli, że zawsze mogą Jej powiedzieć o swoich kłopotach i zmartwieniach. Do Niej zwracali się również wtedy, gdy na nasz kraj napadli wrogowie – Szwedzi. Napastnicy bardzo szybko zdobyli Warszawę, Poznań, Kraków i dotarli do Jasnej Góry. Było to już ostatnie ważne miejsce do zdobycia. Pod murami Jasnej Góry stanęło do ataku kilka tysięcy wojsk szwedzkich. Na szczycie natomiast tylko niewielu polskich żołnierzy i zakonników. Walka trwała cztery dni i skończyła się zwycięstwem rycerzy Maryi. Cudowna obrona Jasnej Góry zmobilizowała Polaków do walki i atak szwedzki został odepchnięty. Polska cieszyła się wolnością, a król ogłosił Maryję Królową Polski, dziękował za odniesione zwycięstwo i złożył w imieniu narodu uroczyste ślubowanie. Coraz częściej Polacy zaczęli stawać do apelu, śpiewając o godzinie 21.00 "Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam".

To bardzo mądra babcia i jej piękne, jakże wychowawcze opowiadanie. Bracie Siostro! Czy chcesz być takim dzisiejszym rycerzem Maryi Królowej Polski? Jeśli tak to: módl się często, staraj się czynić dobro, broń słabszych, pomagaj ludziom starszym, chorym, wszystkim potrzebującym pomocy i kochaj Polskę - swoją Ojczyznę.

Amen.